تبادل
لینک هوشمند
ياد آر ز شمع مرده ياد آر!
به یاد سهراب از علي اکبر دهخدا:
(1)
اي مرغ سحر! چو اين شب تار
بگذاشت ز سر سياهكاري،
وز نفحهء روح بخش اسحار
رفت از سر خفتگان خماري
بگشود گره ز زلف زرتار
محبوبه‌ي نيلگون عماري
يزدان به كمال شد پديدار
و اهريمن زشتخو حصاري
ياد آر ز شمع مرده ياد آر!
(2)
اي مونس يوسف اندرين بند!
تعبير عيان چو شد ترا خواب
دل پر ز شعف،لب از شكر خند
محسود عدو،بكام اصحاب
رفتي بر يار و خويش و پيوند
آزادتر از نسيم و مهتاب
زان كو همه شام با تو يك چند
اختر به سحر شمرده ياد آر!
(3)
چون باغ شود دوباره خرم
اي بلبل مستمند مسكين!
وز سنبل و سوري و سپرغم
آفاق نگارخانه‌ي چين
گل سرخ و به رخ عرق ز شبنم
تو داده ز كف زمام تمكين
زان نو گل پيشرس كه در غم
ناداده به نار شوق تسكين
از سردي دي فسرده ياد آر!
(4)
اي همره تيهِ پورِ عمران
بگذشت چو اين سنين معدود
وان شاهد نغز بزم عرفان
بنمود چو وعد خويش مشهود
وز مذبح زر چو شد به كيوان
هر صبح شميم عنبر و عود
زان كو بگناه قوم نادان
در حسرت روي ارض موعود
بر باديه جان سپرده،ياد آر!
(5)
چون گشت ز نو زمانه آباد
اي كودك دوره‌ي طلايي!
وز طاعت بندگان خود شاد
بگرفت ز سر خدا،خدايي،
نه رسم ارم،نه اسم شدّاد
گِل بست زبان ژاژخايي
زان كس كه ز نوك تيغ جلاد
ماخوذ بجرم حق ستايي
تسنيم وصال خورده،ياد آر!
نظرات شما عزیزان:
